Bana her kalp atışında, kanımdaki damarın, içimdeki kalbimin hızlanması gibi seni sevmek… Seni sevmek, bir olağanüstü varlığı sevmek… Bir aşk ki, ölümüne olanından hani… Bu öyle bir sevda ki, sanki sana giden her yolun bağımlısı olmak gibi… Sana giden yolun bile bağımlısı olmak, insana düşündürüyor “tapıyor mu bu çocuk yahu?”… Aşkıııııııııııııııııııım <3 Bunu yazarken şu anda yalnız odamda haykırınca içimin titrediği meleğim… Senin kadar cidden sevilen yoktur bu dünyada… Yani anlatılamaz diyorum ya, boyutunu anlatamıyorum ki sana… Evrenler diyip geçiyorum… Ama cidden yok; sana bu aşkın boyutunu anlatacak ne bir varlık, ne bir kelime var… Sana öyle aşığım ki, “superwomen’im”, kirpiğinden tut tırnağına kadar gelebilecek en küçük zararda benim kalbim oynar yerinden… Aşk bu aşk, bu yazıyı yazarken bile sanki seninle yaşayacağımız, seni yaşayacağım günleri hissediyorum… Gerçekten bak. Öyle konsantre oluyorum ki o anları hayal ederken, önümü görmüyorum desem inandırıcı olur mu bilemem. Lâkin kalbim bile duruyor sanki… Hayali ya sadece bunları bana yaptıran, hayali… Bir de “gerçek olduğunu düşünsene” demiyorum; kesin ki “geleceğin çabuk geldiğini bir düşünsene” diyorum, düşünsene bir… Hayal etsene, kapılsana benim gibi hayal dünyasında bir yolculuğa, benimle… Aşkın deli ediyor be sevgilim, deliyim ben… Bir itirafta daha bulunayım, ben bu hayatta kimse için ağlamamıştım, ağladığımı da hiç hatırlamam, “annem için bile” ta ki o güne kadar… SeniçokseviyorumHayatım…<3